De bescheidenheid zelve

‘t Is wat. Zo lig je dood te gaan onder een struik, en zo ben je een Beroemde Kater. Dat had mens ook niet kunnen denken toen ze me opraapte. Ze dacht eigenlijk helemaal niks, behalve ‘die kater heeft hulp nodig!’ Ze wist niet eens hóé slecht ik eraan toe was.

Maar goed, dat is allemaal al maanden geleden. Ik kan me er niet zo veel meer van herinneren, maar mens wel. Dat komt ook doordat ze stukjes over me schreef. Dat deed ze omdat ze me zo lollig vond, en zo knap en lief en mooi en bijzonder en komisch en slim en… o, ze staat over mijn schouder mee te kijken. Wat zegt ze? Ze zegt: ‘Je moet niet vergeten erbij te zetten dat je zo bescheiden bent, Binkie!’ O ja: bescheiden. Ik was ook nog niet klaar.

Nou ja, zij moet zich altijd overal mee bemoeien.

Er waren steeds meer mensen die die stukjes wilden lezen. Dat is logisch, omdat ik zo’n stoere, knappe, onweerstaanbare… zit mens er wéér doorheen te mekkeren dat ik dat ‘bescheiden’ niet moet vergeten. Dat heb ik al gezegd, mens! Ga zelf even een blogje schrijven en laat mij met rust.

Maar goed, toen heeft mens een facebookpagina voor me gemaakt, en nu zit ik elke dag gezellig met mijn fans te praten. Die zijn leuk, hoor! Ze vinden mij hartstikke lief en bijzonder en… ja, ja, bescheiden. Mens weet ook niet wanneer het genoeg is, hè.

Binnen de kortste keren had ik wel 1.200 Binkiefans. Kreeg ik elke dag elektronische kroeltjes over mijn buikje en kriebeltjes over mijn neus. Lekker, hoor! En intussen had mens een heel boek over me gefabriekt. Van al die stukjes. En met een heleboel foto’s waarop je goed kunt zien hoe oogverblindend knap ik ben en… hè, mens! Zit je nou nog steeds te zeuren over ‘bescheiden’? Hebben ze jou nooit geleerd dat je niet in herhaling moet vallen?

Afijn. Mens heeft het eerste boek aan de opper-KG gegeven. En daar is een stukje over geschreven in de Culemborgse Courant. Konden alle Culemborgers lezen dat ik een geweldige, woest aantrekkelijke, zachte, glanzende, gespierde en zeer hoogbegaafde… MENS, HOU NOU TOCH EENS OP OVER DAT ‘BESCHEIDEN’! Potvolblommetjes, ik doe hier mijn best om niet twee keer hetzelfde woord te gebruiken, en moet je haar zien! En dat noemt zichzelf tekstschrijver. Pft.

Maar nu ben ik dus een Beroemde Kater. En mens zegt dat ik nou niet naast mijn sokjes moet gaan lopen van verwaandheid.

Ikke? Welnee! Wat denkt ze wel? Daar ben ik toch veel te bescheiden voor!

Reacties

reacties